Fundatorem kościoła parafialnego w Kaniowie jest ks. Antoni Wieczorek. Prawdopodobnie nasz kościół miał być o wiele większy. W dniu 2 maja 1874 założono i poświęcono kamień węgielny natomiast 20 sierpnia 1874 poświęcono kościół. Zaraz po wybudowaniu świątyni parafia liczyła 961 wiernych. Pierwszym proboszczem naszej parafii był ks. Wojciech Micherdziński. W późniejszych latach w naszej parafii posługę kapłańska pełniło wielu księży między innymi ks. Roman Maneta, ks, Walenty Jasica, ks. Józef Rogozińki, ks.Bronisław Sojka, ks. Jan Hyc, ks Ferdynand Bochaczyk, ks.Józef Ślazy, ks. Józef Jasek i wielu innych. Obecnie proboszczem naszej parafii jest ks. Jan Mamcarz.
Kościół parafialny to świątynia zbudowana w stylu neogotyckim. Wybierzmy się, więc na krótką podróż po to, aby zobaczyć, co kryją mury naszej świątyni. Aby wejść do kościoła musimy przejść przez wspaniałą kutą bramę główną, przez która wejdziemy na główny plac. Od roku 1999 jest on wyłożony szarą kostką brukową. Plac ten otoczony jest drzewami szczególnie fascynujące są tu wieloletnie, miododajne lipy. Zanim wejdziemy do środka powinniśmy zwrócić uwagę na drewniany krzyż misyjny. Naszą uwagę powinien przykuć napis „Ratuj duszę swoją”. Idąc dalej musimy minąć tzw. Babiniec, który jest bocznym wejściem do świątyni. Młodzież wraz z panią dekorator przygotowują tam ciemnice, w której zostaje złożony Najświętszy Sakrament. Kierując się dalej dojdziemy do „przystawki”, do której wchodzimy przez wejście główne. W niej znajduje się ołtarz św. Barbary-patronki górników. W naszej parafii, bowiem jest wielu górników, którzy z dziada pradziada są pracownikami kopalni KWK Silesia i czczą św. Barbarę. W tej części kościoła możemy zobaczyć jeszcze wizerunek miłosiernego Jezusa, świętej rodziny oraz feletron św. Józefa z dzieciątkiem. W nasze oczy rzuca się na pewno dwa sztandary górników i pszczelarzy. Następnie musimy przejść przez próg nawy głównej. Nawę tą od „przystawki oddziela metalowa brama składa się z serc. Robiąc parę kroków po prawej stronie znajduję się „kaplica pojednania” z konfesjonałem. Natomiast z lewej strony znajduje się wejście na chór, aby się tam dostać trzeba wyjść po krętych schodach. Na jego ścianach możemy obejrzeć wizerunek św. Barbary i Cecylii. Od wielu lat możemy słuchać wspaniałego dźwięku organ, których dokładnej daty powstania nie znamy. Są one instrumentem 10-głowowym, z których jeden głos to kilkadziesiąt piszczałek, które grają tę samą barwę dźwięku. Ciekawostką może być to, że w organach tych znajduje się 538 piszczałek, z których 97 jest drewnianych reszta natomiast jest metalowa. Z chóru możemy podziwiać nawę główną i prezbiterium. Zejdźmy wiec na dół. Idąc do prosto w kierunku prezbiterium po lewej stronie znajduje się kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy w raz z kopią cudownego obrazu Matki Bożej z Częstochowy. W kaplicy tej znajduję się drugi konfesjonał. Dwa razy do roku pani dekorator przystraja kaplice w taki sposób, że zapiera nam dech w piersiach. Pierwszym takim momentem jest czas Bożego Narodzenia, kiedy kaplica zmienia się w stajenkę, w której narodził się malusieńki Jezus. Natomiast drugim takim momentem są Święta Zmartwychwstania Pańskiego wtedy kaplica zmienia się w grób, w którym zostaje złożone ciało Chrystus, który oddał życie za nasze grzechy. Idąc dalej po prawej stronie możemy zobaczyć portret naszego kochanego rodaka Jana Pawła II papieża, który jest bliski sercu każdego człowieka. Był on wielkim papieżem i pomimo władzy którą posiadał pozostał skromnym Karolem Wojtyłą.
Patrząc dalej, widzimy prezbiterium naszego kościoła. Jak możemy to zauważyć położone jest nieco wyżej. Wyłożone jest marmurową posadzką. W centralnej części znajduje się ołtarz wykonany z także z marmuru. Zaraz obok niego znajduje się ambona, z której czytane jest Słowo Boże. Z tyłu możemy podziwiać neogotycki ołtarz. Na ołtarzu tym znajduje się złocone tabernakulum, a nad nim obrotowy podest do wystawienia Najświętszego Sakramentu lub krzyża relikwiarzowego. Jeśli popatrzymy wyżej zobaczymy figurę Chrystusa. W mieściącach, w których czcimy Maryje na jego miejscu znajduję się obraz Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, która jest główną patronką naszej parafii. Z lewej strony znajduje się figura św. Piotr a z lewej św. Pawła. W ołtarzu tym możemy także zobaczyć mniejsze figurki: św. Barbary, czterech ewangelistów: Marka, Mateusza, Łukasza i Jana. W ścianach prezbiterium wmurowane są tablice pamiątkowe.

Więcej zdjęć znajdziecie w naszej Galerii.